Günlük ve günce
22 Temmuz
"Hançerova" adlı denememi yazarken Alain Fournier'nin Adsız Köşk'ünü (Nurullah Ataç çevirisi) yeniden okudum.
Ataç, günlük karşılığında kimi zaman hâtıra defteri, kimi za- man da ruzname kullanmış. 1943 yılıdır bu. Ataç öztürkçe yazıp
çizmeye yeni yeni soyunuyordur. Günlük terimine (Frenkçesi: Journal) ilk sıvanan Falih Rıfkı Atay'dır (1947). Cumhuriyet gazetesinde yayınlanmış küçük bir gezi yazısıdır bu. Atay, aynı yıllarda yine Journal karşılığı olmak üzere gündelik sözcüğüne el atar.
Ben 1949 yılında ilk günlüklerimi yayınlamaya başladığım vakit (Beş Sanat dergisi) günlük'ü yeğledim. 1955 yılında ilk günlük
kitabım da, Yeditepe Yayınları arasında, Günlük adıyla yer aldı. Ataç ise 1953'lerde günlük yazmaya başlayınca (Pazar Pos- tası) günce terimini seçti. Oysa daha önce bir yazısında günce'yi gazete karşılığında sürmüştü piyasaya.
Bir gün de ortak dostumuz Prof. Macit Gökberk'e -ki üniver- sitede bana öğretmenlik de etmiştir, der ki:
Ben journal için günce diyorum. Salâh neden günlük diyor?" Ben 49'dan beri bu işi sürdürdüğümü söyledim. Ama ne Ataç günce'sinden, ne de ben günlük'ümden vazgeçtik.
Sayfa 118 - Sel yayınlarıKitabı okudu
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.