En büyük ağabeyim askere alındı. Onu, Sarı Kışla denilen yere bütün aile birlikte götürdük. Gizli-açık herkes ağlıyordu. Ama en fenası babam ağlıyordu. Hem de gülerek. Felaketin boyutlarını o zaman anladım. Babamın gözünde ilk kez yaş görüyordum. Ve annem onun elini tutmuş, "Beyefendi diyordu. Yalnız bizim oğlumuz değil, bakın, bizim binlerce oğlumuz var burada". Ve yanıt veriyor babam: "Ben de ona ağlıyorum ya!"
Sayfa 192 - Dünya Aktüel YayınlarıKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.