Kıyıdan sallanan her mendilin ardından giden geminin adıdır Gülcemal...
Çocuklarından ayrılan baba...
Nişanlısını bırakıp giden erdir Gülcemal... Bir sabah ezanıyla yola çıkmaktır Gülcemal...
Akşam olunca hüzün doldurmaktır kadehe...
Dumanı tüten her baca, biraz Gülcemal’dir...
Aşktır Gülcemal, özlemdir, acıdır, vatandır... Gülcemal, her şeyden öte; ‘ana’dır...
Sayfa 141 - Papirüs YayınlarıKitabı okudu
·
36 görüntüleme
Gülcemal, aslında mübadeleden önce tarihe adını yazdırmış bir gemi... Defalarca Amerika’ya gitmiş, Titanik’ten evvel buz dağını görmüş... Çağının en büyük ve modern yapısı olan Gülcemal’de, misafirleri için bir bahçe bile varmış... O bahçede yetişen çiçekler her gün yemek masalarını süslermiş... Sanki, mübadillerin çiçek ve toprak aşkını bilirmişçesine, yıllarca on- ları doğdukları topraklardan ölecekleri topraklara taşımıştı “Gülcemal.”
Orhan Veli’den Bedri Rahmi Eyü- boğlu’na birçok şair, “Gülcemal” için şiirler yazdı, hikâyeler derledi.
Gülcemal’ de suyun dibiyle ta- nışmış bir gemidir. Hem de parmaklarımızın arasına aldığı-mızda birkaç saniyede eriyen kar taneciklerinin batırdığı bir gemi.
Mübadelenin İzinde
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.