Avuç içlerimi kanatan korku
Dönüp dolanıp yine beni buldu
Geçmişten fırlatılan bıçaklara
Sırtımı mı dönmüştüm sahi,
Unutuldu?
Sana dokunma dedim,
Dokunma!
Dokunma tek hatırana.
Çünkü bu gece ardında bıraktığın
Her zerren tek oldu.
Umudun akrebi, korkunun yelkovanını soktu.
Zaman durdu.
Ay sabah olamayınca doğdu.
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.