Tehlikeli Oyunlar'ı okurken Tutunamayanlar'a göre daha çok zorlandım. Bunu belirtmek istiyorum öncelikle. Kitapta olay örgüsü konu bütünlüğü yok. Düşünme hızında, mantığında yazılmış bir kitap. Okurken zaman zaman ara verdim. Bir solukta bitebilecek bir kitap değil bana göre. Oğuz Atay'ın yine bir hayata tutunmaya çalışan kişi olan Hikmet Benol'un hikayesini anlattığı bir eser. Fakat hiçbir şey tam olarak belli değil. Hüsamettin Albay, Nurhayat Hanım gerçekten var mıydı. Yaşanan olaylar gerçek mi yoksa Hikmet'in kafasında kurduğu oyunlardan biri mi anlaşılmıyor. Sonu bile ayrı bir kafa karışıklığı. Hikmet Benol toplumda kendi olmaya çalışan Albay'ı kendine hayali arkadaş edinmiş (tutunamayanların Olric'i diyebilirim Albay için) bir karakter. Toplumdaki kargaşayı ve bu kargaşanın temelinde yatan gerçekliği oyunlarla anlatmayı tercih ediyor. Bu gerçekliği irdelemenin tehlikeli olduğunu düşündüğü için "tehlikeli oyunlar" adı altında sunuyor bize. Fakat kitaptaki şu sözlerden de anlaşıldığı üzere pek başarılı olduğunu söyleyemeyeceğim: "Bütün hayatımı kelimeler uğruna harcadım, içi boş kelimeler uğruna. Kelimelerin gerçek anlamlarını bilmeden, onlarla oynadım. Oyunları da kelimelerin içinde tutukladım." "Aşkın göz yaşları onu bırakmıştı. Aklın göz yaşları onu bırakmıştı. Bununla birlikte sonuç çok acıklı oldu; fakat sebebi anlaşılamadı. İyi tahliller yapılamadı, kahramanlar yerli yerine oturtulamadı, çevre iyi verilemedi, bir çok güzellik anlatılamadı, olaylar sonuna kadar götürülemedi. Bu yüzden oyunların güzelliği de anlaşılamadı."

Tehlikeli OyunlarOğuz Atay · İletişim Yayıncılık · 202231,4bin okunma

·

152 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

m.burak