Aynı Fikirdeyim
"O kadar hızlı ilerliyoruz ki, ruhlarımız bize yetişemiyor, gerimizde kalıyor. Burada durup onları bekleyeceğiz. "
Sizin yaşadığımız dünya da hep acele üzerine kurulu; insanlar hep bir şeylere yetişmeye çalışırken aslında en önemli şey olan hayatı kaçırıyorlar da farkına bile varmıyorlar. Geçen günleri gazetelerden, aylan kredi kartı ekstrelerinden, mevsimleri mağazalardaki indirimlerden, yılları ise takvimlerden izliyorlar. Güneşin doğuşunu, yağmurun kokusunu, kuşların göçüşünü, doğanın uyanışını görmüyorlar, duymuyorlar, hissetmiyorlar. Hayatları boyunca o kadar acele ediyorlar ki, ruhları sahiplerini kaybediyor. Şehirler adetâ kayıp ruhların gettosuna dönüşmüş, lakin kimse farkında bile değil. Insanlar ölüyor ama kayıp ruhları şehrin altından geçen metroların içlerinde, göğü delen gökdelenlerin tepelerinde, acı içinde kıyamete dek sahiplerini aramaya devam ediyor.
Sayfa 68Kitabı okudu
·
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.