Albert Camus'un deneme tarzındaki eseri; dört temel başlık üzerinde bizi düşündürtüyor aslında . Bu başlıkların da öz kavramı 'uyumsuz' üzerine kurulu .Uyumsuz sözcüğünü 'uslamlama', 'insan', 'yaratım' sözcükleriyle beraber ele alarak irdeliyor, irdelerken de sorgulatıyor. 1. ağızla olan söylemi içeriği son derece samimi ve yaşama yakın kılıyor. Son temel başlığında ise 'Sisifos' mitini ele alarak anlatımını somutlaştırıyor. Kitabın başında çevirmen Tahsin Yücel'in uyumsuz tanımı okuru yönlendirici düzeyde.Uyumsuz kavramının hangi kelimenin sıfatı olacağı noktası okumamızı daha berrak hale getiriyor. Uyumsuz sözcüğünün yaşamla ilişkisi, yaşama bizleri iten yaşama isteği olan şeyin ne olduğunu- üstü kapalı şekilde- daha öznel boyutta yaşamın sonlandırıcı ögesi olan 'intihar' ile insan ömrünün sorgusunu yapıyor bir bakıma “…Dünya apaçık olsaydı sanat olmazdı” diyerek örtülü olan yaşamda görebilmeyi, arayışı vurgulayan bir tavırla ve bunu yalın anlatımla gerçekten de az söyleyerek bizlere gösteriyor. Kendi söylemiyle çelişkisiz bir şekilde “…Gerçek sanat yapıtı her zaman insansal ölçüdedir.Her şeyden önce ‘daha az’ söyleyendir.” diyen yazar, az öz şekilde düşüncelerini, deneyimlerini bizlerle paylaşıyor.

Sisifos SöyleniAlbert Camus · Can Yayınları · 20238,5bin okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu May