Gönderi

ZEHİR (Mayıs 1983 - Son şiiri...)
Çocukken haftalar bana asırdı; Derken saat oldu, derken saniye... İlk düşünce, beni yokluk ısırdı: Sonum yokluk olsa bu varlık niye? Yokluk, sen de yoksun, bir var bir yoksun! İnsanoğlu kendi varından yoksun... Gelsin beni yokluk akrebi soksun! Bir zehir ki, hayat özü fåniye...
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.