Güzel çiçekler, kör bahçıvanlara emanet dediler.
Şiire ne hacet? Oysa bir şiirlik canı var dediler.
Bizi mi kandırdılar?
Onu mu avuttular?
Beni mi öldürdüler?
Onu mu gömdüler?
Beni hiç mi sevmediler?
Onu çok mu sevdiler?
Ben mi sahipsizim?
O mu kimsesiz?
O da seviyorsa, neden naz yapıp dirilmiyor?
Ben uğruna ölüneceksem, neden canım verilmiyor?
Yanan ben isem, alevler içinde olan kim?
Eyy Kim bak canım çok acıyor, kimsesizlerin kimsesizi isen, kimsesizim.