Türk'ün ata malı olan Anadolu, Avrupa'nın nazarında değeri sonradan anlaşılmış bir toprak parçası idi. Orada Ermenilerin hakkı olduğu iddia olunuyordu. Bu mesele Avrupa'nın Türkiye'ye karşı olan şikâyetlerinin en önemlisidir. Avrupalıların bir millet davası gibi mevzubahis ettikleri bu mesele Türkler arasında ancak sinirlendirici bir sosyal meseledir. Yani Osmanlı Devleti'nin "Yahudi Meselesi" gibi bir şeydir. Ermenistan ta 1045 yılından beri onların malı değildir. Ermeniler İstanbul'dan İsfahan'a, Tiflis'ten Mersin'e kadar Batı Asya'nın her yerine dağıldılar. Bizzat Ermeniler tarafından yapılan istatistikler bile, Ermenistan'da 943 bini Türk, 424 bini Kürt olmak üzere 1 milyon 367 bin Müslümana karşılık, 1 milyon 198 bin Ermeni göstermektedir. Ermeniler, kökünden ayrılan bir millet olan İsrail gibi, bütün faaliyetlerini ticarete kaydırdı. 14. yüzyılın ortalarına doğru Küçük Asya ile Batı Irak'ın bütün ticareti onların elinde idi. Fakat 1880 senesinden itibaren Ermenilerin milli cemiyetleri, halkının zararına olarak, bir nevi "Siyonizm" oluşturdular. Cenevre'de ve Tiflis'te mülteci Ermeniler tarafından kurulan Hinçak ve Taşnak Cemiyetleri, eski vatanlarını tekrar elde etmeğe çalıştılar, fakat sekiz asırdan beri bu topraklara başka ırktan insanların gelip, yerleşmiş olduklarını hesaba katmadılar.
Sayfa 7 - Akçağ Yayınevi
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.