Ama o anda Nietzsche başını kaldırdı ve sözlerini doğrudan Breuer'e yöneltti. "Çarşamba günü size söylediğim o kaya gibi cümlemi hatırlıyor musunuz: 'Neysen o ol? Bugün size ikinci kaya gibi cumlemi söyleyeceğim: Beni öldürmeyen şey, beni güçlendirir. Yine söylüyorum, "hastalığım bir nimettir'."