5. Yükselse müziğin perdeleri duyulsa nağmeleri ezgileri
Deve çobanı Enceşe’nin(*) ne hükmü kalır ki
6. Zü’l-Hadimât’a yemin ediyorum
Sonra Sindad’a yemin ediyorum
7. Birden âşık oldum ben Selma’ya
Ecyad’da (**) oturan o güzeller güzeline
8. Hayır hayır yanlış söyledim o Ecyad’da değil
Canımın içinde gönlümün en gizli yerinde
9. Güzellik bile şaşkına dönmüş görünce onun güzelliğini
Misk amber ve safran kokusu ondan yayılmış sarmış evrenin çiçeklerini
(*) Enceşe, Hz. Peygamber zamanında yaşayan bir deve çobanının adıdır. “Bu çobanın sesi öylesine güzeldi ki develer bile onun sesinden erirdi, helâk olurdu.” (Zehâir ve’l-A’lak, Bursa, Orhan 607, varak 88)
(**) ‘Ecyad’, Mekke’de bir yer adıdır.