Rabia bir yorumu yanıtladı.
Sevgiye dair bir soru
Bazı insanların (siz de o kişiyi sevseniz bile) size aşırı değer vermesi, sevgisini sürekli dile getirmesi, şahsınızın ve yaptığınız küçücük şeyin bile onun dünyasında büyük bir anlama dönüşmesi sizi bir yerden sonra rahatsız ediyor mu? Bu aleni sevgi tezahürü hoşunuza mı gidiyor?
Bu soruyu hemcinsleriniz açısından sorma niyetindeydim aslında ama eşiniz/ilerideki eşiniz açısından da düşünebilirsiniz.
·
4.493 görüntüleme
Sevdiğini çok dile getiren korkutur beni. Çünkü herkes herkese 'seni seviyorum' diyebilir, önemli olan bunu hissettirmektir. Yani lisanla anlatmak yerine lisanı halle dile getirmelidir.. Dile getirilen de samimi mi ona bakmak gerekir. Ayrıca sensiz olmaz modunda size ilgi gösteriyorsa saplantılı olabilir. Bu ihtimali düşünüp rahatsız olurum. Bence dikkat edilmeli..
Evet dille söylenen de samimi ama öyle bile olsa bir yerden sonrası normalin dışına çıkıyor bana göre.
Bir başkasının hayatının merkezinde olmak kimisi için güzel gelebilirken bana çok yorucu geliyor. Bu sadece karşı cins için değil kendi arkadaşlarımız için de böyle. Dengenin olmadığı her şeyde bir pürüz çıkıyor sanırım.
3 sonraki yanıtı göster
Rahatsız olanı çekip vururum
1 önceki yanıtı göster
Ölmeye hazırlanıyorum şu an gidip iki rekat namaz kılıp geleceğim.
1 sonraki yanıtı göster
İnsanlarda bu olur diye düşünüyorum, karşıdakinin yoğun sevgisi, fedakarlığı; acizlik, eziklik, muhtaçlık olarak algılanabiliyor. Bu yüzden insana aşık olunmaz, insan kararında sevilir. Çok seven de sevdiğini fazla belli etmesin, içinde yaşasın..
Yazdıklarınız çok doğru, bu şekilde algılanıyor hakikaten. Benim düşüncem; karşımdakini ezik, muhtaç olarak görmem değil daha farklı bir şey ama bu da birçok insanda ortaya çıkan bir durum. Hadiste bile "sevdiğini ölçülü sev" ikazı yapıldığına göre her şeyin kararında olması en güzeli.
Davranışlarla belli edilmesi en kıymetli olanı :) Hissettirilen bir şeyin daima dile getirilmesi yersiz geliyor. Uçlara kaymaktan haz etmeyen bir insan olarak abartılı olan şeyleri benim de zihnim bir türlü kabullenemiyor.
“Dün akşam Fiesole’de ay ışığında saatlerce seninle beraberdim. Oradan da bir hediyem var. Küçük, mânasız bir şey. O kadar mânasız ki göndermeğe cesaret edemedim, cüzdanımda saklıyorum. Seni düşünürken kopardığım bir taflan yaprağı. Sakın budalalık deme, bana gülme…” 
Aydaki Kadın
Böyle bir duruma vereceğim tepki sevgisini dile getiren kişiye göre değişiyor. Beni sevdiğini kalbimden hissetmiyorsam kişinin sözlerinin bir kıymeti olmuyor , hareketleri ve sözleri rahatsız edici geliyor hatta bazen bir çıkarı mı var diye bile düşünüyorum. Eğer kişi sevgisini davranışlarıyla da belli ediyorsa , onun yakınındayken veya uzağın dayken içimde onunla ilgili bir huzursuzluk duymuyorsam sözleri de hoşuma gidiyor , bu kişi beni uzun süre arayıp sormasa bile bir sorun olmuyor.
Ben de bu şekilde düşünüyorum. Bazen günlerce konuşmadığım arkadaşlarım oluyor ama konuşmaya başlayınca hiçbir sorun olmadan devam ediyoruz. Ama bir gün konuşmayınca bunun yadırganması bana pek sağlıklı gelmiyor.
1 sonraki yanıtı göster
bence kişisine göre değişen bir durum. bazen bunaltıcı olabilir diye düşünüyorum. ama konu eşimse tabiki hoşuma giderr kksjsjdshshshs
1 önceki yanıtı göster
Eş biraz daha farklı oluyor o kesin. Ondan ilgiyi hepimiz bekleriz ve bu da fıtratımız gereği çok normal. Ama gerçekten de onun bile aşırısı zarar. Kendine alan bırakmayacak kadar bir ilgi ve sevgi eş bile olsa artık bunaltmaya başlar.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.