Romalılar imparatorluğun her köşesinden çeşitli hayvanlar getirip avlıyor, onları doğal yaşam alanlarından koparıyorlardı (örneğin, Mezopotamya'daki aslanlar).
Asıl en korkuncu gladyatör dövüşleriydi. Bu müsabakalar dövüşenlerden biri ölene veya merhamet dileyene dek devam ederdi. Eğer imparator dövüşçünün talebini reddederse, dövüşçü zorla dizlerinin üzerine çökertilir ve boğazı kesilirdi. Tanrılar gibi giyinmiş insanlar, yere düşen gladyatörleri kızgın bir demirle dürterlerdi. Bilincini neredeyse kaybetmiş olan dövüşçü ayağa kalkmazsa bir çekiçle işi bitirilir, cesedi arenadan sürüklenerek çıkartılırdı. Kum zemin, bir tırmık yardımıyla kandan arındırıldıktan sonra yeni bir dövüş başlardı. Gladyatör dövüşleri en nihayetinde kısmen Roma İmparatorluğu'nun artık parçalanmakta olması, kısmen de o zaman devlet yönetimine hâkim olan Hıristiyan Kilisesi'nin bu zalimliği kınaması sebebiyle 404 yılında yasaklandı.
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.