Yeryüzünde bir zamanlar iki güneşin parıldadığı bilgisi Kur’an’da işaret edilmiştir. Rahman suresi 17. âyetinde; "Rabbul meşrikayni ve rabbul magribeyn / iki doğunun ve iki batının Rabbi" ve Mearic suresi 40. âyetindeki; “Fe lâ, uksimu bi rabbil meşârikı vel megâribi / Yemin ederim doğuların ve batıların Rabbine” âyetleri bir zamanlar dünyada iki güneşin olduğunu ve iki güneşin doğup battığını işaret etmektedir. Meşârik ve megârib kelimeleri çoğuldur; “doğular ve batılar” mânâsına gelmektedir.