Karınca
﹤⳾ ⳾ ⳾﹡⊹﹡⳾ ⳾ ⳾ ⳾ ⳾ ⳾ ⳾﹡⊹﹡⳾ ⳾ ⳾ ⳾﹥
Ruhumdaki sabır, kalbimdeki aşkla kurdum
Kor dantellerden bu yolu, ormanın altına
Yeter ki oku onu.
Senin gördüğün dudağımın kenarında duran dua,
Ben ayaklarımın altındaki toprağa döktüğüm
Gözyaşına inandım. Öyle uzun ki dünya
Katlanmaya, kıvrılmaya, uzanıp çarşaf olmaya.
Mümkündür yol yapmaya bir ömür, yol almaya.
Ah! Yine de yolumdaki kederi kimse bilmesin,
Büyüsün genişlesin dolansın ömrümü;
Kapısı kapalı çoktandır, penceresi dargın.
Kim anlayacak bu kor işaretleri?
Kimsenin dilinden okunmasın içimde ufalan.
Ovada ve dağda saklı bir mavi için
Düştüm yola. Benim de yaban bir çığlığım vardı,
Çok zaman oldu, teslim ettim onu rüzgâra.
Kışa girdik kıştan çıktık
Ama değişmiyor insan
Karınca duası diyorlar ördüğüm yola.
﹤⳾ ⳾ ⳾﹡⊹﹡⳾ ⳾ ⳾ ⳾ ⳾ ⳾ ⳾﹡⊹﹡⳾ ⳾ ⳾ ⳾﹥
Sayfa 15 - Metis Yayınları 9. BasımKitabı okudu
··
3 artı 1'leme
·1.928 görüntüleme
Çok güzelmiş ❤️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.