"Aydınlık bir başlasın yeter ki, ışığa bir kavuşsun insanoğlu, karanlık boyunca göremedikleri birer birer seriliyordu gözlerinin önüne, karanlıktan bir kurtulsun yeter ki ..
Doğan aydınlıkla birlikte, bir görmeye başlayınca, renkleri görüyordu insan, gökyüzünün maviliğini, yaprakların yeşilini, güllerin pembesini, kuşların kanatlarını, çocukların gözlerindeki masumiyeti, yüzlerdeki ifadeleri görüyordu.
Görmek istemediklerini de görüyordu.
Ah! Bir de karanlıktaysa, ışığı sönmüşse, kendisini bile göremiyordu.."
·
196 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.