Birisinin senin katına bir işi düşerse ve bilsen ki o işi bitirmenin senin dinine ve dünyana zararı yoktur, öyleyse azıcık altın ve akça yüzünden o eksiklinin işini bitirmeyip katından gönlü kırık gönderme, işini bitiriver, onun senin için olan iyi düşüncesini yanlış gösterme. Çünkü o seni, iyi kişidir, diye düşünmedikçe gelip senden nesne dilemez. Hem o zavallı o işi sebebiyle sana gelir ve esir olur. Çünkü birisinden dilekli olmak ikinci esirliktir, demişlerdir. Esire de merhamet etmek gerektir, esirlik iyi değildir, kötü şeydir. Bu mânada kusur işlemeği revâ görme, yani eksiklilerin hace tini gücünün yettiğince bitir, tâ ki iki cihanın hoşnutluğunu elde etmiş olursun.
Sayfa 21Kitabı okudu
·
240 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.