BEN SENİ SEVDİM Mİ ? -II-
Yanmış bir şehirdim ben, tüm yıkılmıştım
İçimde sevgilerden eser kalmamıştı
Aldın onardın beni, yaralarımı sardın
Şaşırdım, beni böylesine seven olmamıştı
Alışık değildim öylesine sıcak öpüşlere
İçimde durmadan sızlayan bir yara vardı
Yitirmiştim inancımı insana ve sevgiye
Nasıl paramparçaydım, gören şaşardı..
Seninle sevdim yüzümü aynalarda
Gözlerim artık bana dost bakıyordu
Nereye gitsem, sendin benimle beraber
Bütün yollar sana çıkıyordu
Alınyazımdın, ta kendisiydin aşkın
Sendin denizlerimin vardığı son kıyı
Kaç geceler söyledin omuzlarımda dalgın
Şimdi nasıl unuturum o şarkıyı
An mı var hatırlamadığım şu kadar yılda
Evler, parklar, meyhaneler, tenha sokaklar
Akşamları gidişin sonra, sessiz, hüzünlü
Özlemli, o korkunç,o sensiz yaşamaklar
Duvarların kana boyanmışlığı yumruklarımdan
O geceler… Sabahların bir türlü olmayışı
Çaresizlik, o sersefil sarhoşluğu yalnızlığın
Ve bitkin bir uykuda ellerimin seni arayışı
Ben hep böyle sensizliği yaşadım sende
Özlemi tattım, yokluğu gördüm, anlıyor musun
Nasıl bir Tanrı varsa bizi var eden
Benim kader çizgimde sen O’sun..
Neydi ? Nasıl bir sevgiydi o ? Sen bilemezsin
Ben bile kaç yıl sonra anlayabildim sevgimi
Şimdi sesim yankılanıyor durmadan, dinle
Ben seni sevdim mi? Ben seni sevdim Mİ…