İnsan gündelik yaşamında kusurları görme ye öylesine alışmıştır ki, yalnızca sevmek insana hakiki bir göz bahşeder. Böylece seven sevdiğine asıl görülmesi gerekeni gören bir bakışla bakabilir. Aşk kör değildir; fakat asıl görülmesi gereken kusurlar olmadığından, kusurları görmez. Ayıp ve kusuru sevgiden yoksun, kusurlarla dolu bir göz görebilir ancak. Sevgi insanın gözlerini temizlediğinde ise, gördüğü her şey sevgiye layık olacaktır.
Sayfa 102Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.