"Çocukluğumda bir kovan gibi görürdüm kendimi: Basit, sıradan insanlar, hayat üzerine bilgilerinin, düşüncelerinin balını arılar gibi kovanıma taşır, sunabildikleri ne varsa ruhumu zenginleştirmek üzere getirip cömertçe sunardı. Bal her zaman temiz olmazdı, hatta çoğu kez acı olurdu. Ama her bilgi, yine de baldı!" Bal her zaman temiz olmazdı. Hatta çoğu kez acı olurdu. Ama yine de baldı... Bir çocuk için öğrendiği, gördüğü, yaşadığı her şey, bir şekilde 'bal'dır. Çocuğun kendisi de balın oluştuğu, dolduğu kovan. Nasıl doldurulur, ne kadarı acı ne kadarı tatlıdır, buna sebep olan, karar veren de etrafıdır. İster rayihası insanın başını döndüren çiçeklerden olur o etraf, isterse cehennem çiçeklerinden bir çiçek. İşte bunun çocukla hiç ilgisi yoktur. Net. Gorki'nin Çocukluğum'unu neden merak ediyorsun dedi bir arkadaşım. Merak ettiğim onun çocukluğu değil aslında. Anlatabileceğini düşündüğüm herhangi birinin çocukluğuydu. Bundan önce de Tolstoy'un Çocukluk kitabında içinde olduğu üçlemesini okudum. Çünkü Tolstoy anlatmayacak da ben mi anlatacağım çocukluğumu en iyi? Burada olay düzgün anlatıldığından, daha doğrusu hissettirileceğinden emin olduğum bir çocukluk okumam. Yine o arkadaş ne belli doğru yazdığı dedi. O da belli olmayabilir ama orada da şuna güveniyorum, belki anlattığı başka birinin hatırası ne olsa kitap bu, kurgunun ucu açık, başka birinin hatırasına şahit olmuş olsa bile onu hissettirmesi önemli olan. Benim için en azından. Çocuk Psikolojisi benim için önemli. Değerli. Her çocuk benim için çok çok kıymetli. Onlara yakın hissediyorum, içimde taşıyorum kendi çocuk Seren'inimi. Onu tanımaya çalışıyorum. Evet başka işim yok.(!) Çocukluğumda yaşadığım şeyleri anlamlandırıyorum bu sayede, etrafımdaki çocukları daha iyi anlıyorum... Çok severek okudum.

ÇocukluğumMaksim Gorki · İş Bankası Kültür Yayınları · 201415,9bin okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren