müzeyyen 1
Her şey en nihayetinde bitiyor dedi son konuşmamızda.Müzeyyenle kurduğum onca hayalin suya düşmesi iki karış suda beni de boğmaya başladı.Yüzüne baktım.Gözleri bomboştu ama ben hazırdım.Son bir öpücük.Bana hazırladığı çayı içmeden kalkıp gittiğim dakikalarda dudağından son kez bir öpücük aldım.Sorgulamadı ama kaşları çatılmıştı.O kaşları çatık görmemek için neler yapardım eskiden olsa.
Müzeyyen mutlu sonlara inanmıyordu.Ben onunla mutsuz olmaya da razıydım.Ama son bir çay içseydik eğer tüm onarılmış kalplerin üstü çizilecekti."Biz seninle olsak olsak mahalleye falan rezil oluruz."
·
197 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.