Biz ruhumuzla, canımızla, vicdanımızla, fikrimizle ve bütün kuvvetimizle demeliyiz ki: "Biz ölsek, milletimiz olan İslâmiyet haydır, ilelebed bâkidir. Milletim sağ olsun. Sevab-ı uhrevî bana kâfidir. Milletin hayatındaki hayat-ı maneviyem beni yaşattırır, âlem-i ulvîde beni mütelezziz eder.
وَالْمَوْتُ يَوْمُ نَوْرُوزِنَا *****
deyip, Nur'un ve hamiyetin nurlu rehberlerini kendimize rehber etmeliyiz.
(Münâzarât 61.sh - Risale-i Nur)
*****Ölüm, Nevruz günümüzdür, baharımızdır.