Ebu Eyüp hırsını alamayıp bir oku eliyle sapladı gırtlağına onlar vurdukça Hüseyin şükrediyordu kanla yıkanan ellerini kaldırıp sabrediyordu ansızın bir ses duyulduğu yerle göğün arasından bir ses geldi yer ve gökler titredi Cebrail dedi bu Hüseyin'i usulca yaklaştı kanatlarıyla yaralarını sıvazladı selamların en güzeli ile selamladı müjdelerin en büyüğünü verdi çekilin kenara çekilin peygamberlerin sonuncusu geliyor Hüseyin'in ziyaretine dedesi geliyor Hüseyin'in mutluluğuna diyecek yoktu ben elindeki yaralar bir anda iyileşti kandırdı acılar din diye susuzluğu bitti Cebrail müjdeliyordu çekilen kenara çekilin Allah'ın aslanı geliyor ötelerin sultanı oğlu ile özlem gidermeye geliyor ciğerleri zehirlenen parçalanmış olan Hasan geliyor geceleri uykusunu feda eden annesi geliyor gözlerini bağlamak için çekip yanına almak için kadınların en hayırlısı geliyor senin gözlerini açınca peygamber'i gördü başını dizlerini almıştı dedesini gördü acılarını unuttu candan geçti yüreğinde güller patlamaya başladı kızıl Birgül şen'e dönüştü düşmana çevirdi bakışlarını sola yatasıya bağırdı Zeynep'in kan ağlama vakti geldi öldürün beni Can üzere bırakmayın beni acele edin bu zalim dünyadan kurtarırım öldürün beni Dünya sizin olsun ben asıl yurduma gönderin gözü dönmüş bir başkası atıldı bu kez hançeri kalbine sapladı ben kerbelayım beni bir ağı tuttu Hüseyin görünmüyor nurdan halele sarılmış Hüseyin Cebrail eller örtüyor gözlerden gizlendi
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.