Bir ıssızlık, bir sessizlik..."Kime ibret gerek ise bu mezarlığı göstermeli!"diye düşündüm. İnsan böyle bir manzara karşısında taş olsa erirdi. Sonunda yeni ve yakası olmayan bir kefene sarınacak olduktan sonra bu yalan dünyanın ibreti ne olabilirdi ki? Bir zamanlar bütün dünyaya hükmedip cümle mülke "benim" diyenler bu adamlar mıydı, şu taşlara başlarını koyup yatanlar bir vakit köşkleri, sarayları beğenmeyenler miydi? Bir vakit beylik yapan, kendisine kapıcı tutanlar acaba bunlardan hangisiydi?
·
1 artı 1'leme
·297 görüntüleme
Dünya da anlaşılmamak kadar güç ve ağır bir şey yoktur...
Yaşam bir anlıktır
Sonrası yok
Nefes almaya benzer
İçinde yaşadığımız an belki de son anımzdır
Yaşarken sevilmek ister insan
Sevginin gücü kapılıp güzel vakit geçirmek ister, aşk ister, gözlerinde mutluluk gözyaşı ister
En çokta şu hayatta anlaşılmak ister insan...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.