Adil özbek: Bu köyün evleri, sokakları, mezarları gibi çocuklarında da siyah bir neşesizlik var. Renksiz dudakları gülmenin ne oldugunu bilmiyor, durgun gözleri ağır bir melal içinde ölümü düşünüyor gibi.

Bu köyün evleri, sokakları, mezarları gibi çocuklarında da siyah bir neşesizlik var. Renksiz dudakları gülmenin ne oldugunu bilmiyor, durgun gözleri ağır bir melal içinde ölümü düşünüyor gibi.

Sayfa 234