Aşk Mıydı O - Ü. Y. OĞUZCAN /Meğer ne güzel şeymiş yaşamak!
Bazen bir yazar tanırsın.
Birçok insan vermez onun kalemiyle tanışıklığın verdiği hazzı.
Ruh hâlin ihtiyaç duydukça döner okursun. Dertleşme ihtiyacı duyduğunda sırdaş, terapi ihtiyacı duyduğunda terapisttir sana.
Aşka Dair Nesirler vesile oldu bu tanışıklığa. 
Sahibini Arayan Mektuplar geldi ardından... Ve şimdi 
Aşkmıydı O Sahi, aşk mıydı aşk sandıklarımız? Belki de biz öyle olduğuna inanmak istedik.
"Etime bir alev değmişcesine
Nasıl da yakardı öptüğü zaman?
Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan, Yorgunum şimdi bin yıl sevmişcesine." (s. 7)
Nasıl bir dizedir, nasıl bir benzetmedir bu: Yorgunum şimdi bin yıl sevmişçesine... Öyle değil miyiz sahiden? Yüreğinden yaralı, yüreğinden yorgun olunca insan, kolay olmuyor dinlenmesi. Hiçbir uzanma, hiçbir uyku yetmiyor. 
John Steinbeck'in dediği gibi: Uykuyla dinlenemeyecek kadar yorgunuz. Öyle bir yorgunluk bu.
"Meğer ne güzel şeymiş yaşamak!" (s. 49)
Güzel mi sahiden?
Bunca ölüm, bunca zulüm varken?
Şair de kararsız aslında. "Böyle kötü bir dünyaya bir daha gün doğmamalı!" Diyor başka bir dizesinde. Çocukların öldüğü bir dünyada... Nasıl mümkün çocukların öldürüldüğü bir dünyayı sevmek! Nasıl mümkün mutlu olmak! Nasıl mümkün yaşamaya güzel demek! "Yaşamak Güzel Şey Be Kardeşim" diyen Nâzım şu günleri görse eminim cümlesini bir kez daha gözden geçirirdi. Zira en güzel umutların bile mezarlığına dönüştü dünya.
"Yoruldum, her bulduğum yerde seni kaybetmekten." (s. 9)
Bulmak değil "bulduğunu sanmak" bu aslında. Ve her yitiriş ayrı bir yorgunluk. Seninle yorulmak varken seni kaybetmenin yorgunluğunu anlatmak... Belki de yazar haklı, dünya hassas ruhlar için gerçekten bir cehennem. Yaşamaya değil de yorulmaya uyandığımız sabahlar da bunun en açık göstergesi. "En korkuncu ölümlerin aşksız yaşamak." (s. 10) Aşkın olduğunu bildiğimiz dünyada aşksız yaşamak... Buna ne kadar yaşamak denirse. Hele 
Cemal Safi'nin aşka dair dizeleri düşünüldüğünde:
"Benim için yaratıldı Muhammed
Benim için yağdırıldı o rahmet
Evliyanın sözündeki muhabbet
Enbiyanın yüzündeki nur benim."
Duyguyla okuduğum bir eser oldu.
Duyguyla okuyacağınıza eminim.
Bir başkadır 
Ümit Yaşar Oğuzcan
Adını dahi duyduğumda bir şiir gibi geliyor kulaklarıma.
Keyifle okunması temennisiyle...
·
1 artı 1'leme
·1.739 görüntüleme
Kalemine sağlık... Ümit Yaşar aşığı biri olarak en kısa zaman da okuyacağım.
Hep bir yerlerden kesitlerini, şiirlerini okuduğum, sevdiğim yazarın tek kitabını okumamış üzüntüsü içerisindeyim.. 😞🌼
Bir kitabıyla tanışmanın vakti gelmiş.
1 sonraki yanıtı göster
En yakın zamanda okuyacağım
Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir işik mi yanar?
Bakişlarinda beni dinlendiren bir şey var;
Kiyisindaymiş gibi en sakin denizlerin...
Bir yelkenliyim şimdi ben senin limaninda
Firtinalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yaninda...
Hiç yumma gözlerini, işigin eksilmesin,
Gündüzüm aydinligim, ipek böcegim benim!
Güz bahçemde açilmiş o son çiçegim benim!
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayirma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansiz, o kuytu gözlerini... En sevdiğim şair ve en sevdiğim şiir🌙
Aşka Dair Nesirler’i okumuştum , en kısa zamanda bunları da okuyacağım.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.