··
979 görüntüleme
Zweig'ı tanımaya kendisinden başladım "Dünün Dünyası"adlı otobiyografik eseriyle.Ve yaşadığı dönem karşılaştığı kişiler ruh dünyasının şekillenmesinde büyük bir etkisi olmuş.Yaşadıklarını anlatırken oturdum dinledim ben de .En son kapağı kapadığımda şu cümleler döküldü ağzından"..her gölge,sonuçta bir ışığın çocuğudur.Aydınlık ile karanlığı,savaş ile barışı,yükseliş ile çöküşü yaşamış olan bir kişi,hayatı gerçek anlamda yaşamış demektir."İncelemenizi okurken bu küçük alıntıya da yer vermek istedim.Hayatı incelemenizle birleşince tadından yenmez bir hal aldı doğrusu.Başarılı incelemeniz için çok teşekkür ederim.Elinize ve yüreğinize sağlık...
Çok teşekkürler Semra Hanım, Dünün Dünyası’nı nedense bir türlü elime fırsat geçirip de okuyamadım, umarım bir gün onu da okurum. Alıntı paylaşımınız bence yerinde ve incelemeyle de paralel oldu gerçekten. Eksik olmayın. :)
Her ruhun karanlığında kaybolduğu sokakları adım adım dolaştığı kuytuları vardır. İnsan güneş gibi batıyor olmasa da ruhen ve bedenen bazen manen bazen fiziken yokluk ile varlık arasında gider gelir. Varlığının farkında olanlar her çöküşün ardından zamanın her an yeniden yaratılması gibi derin bir nefes alır gibi baştan başlar. Her çöküş bir başlangıçla, her başlangıç bir çöküşle birlikte varlığını muhafaza eder. İnsanların çaresizliği ve hayattan vazgecisleri üzüyor bizi ama olumlu ya da olumsuz hangi eylemin bize ne sunacağını yaşamadan öğrenemiyoruz. Ölüm dahi son ile başlangıcın tam da orta yerinde bir gerçek olmasına karşın kabullenemiyoruz. Siyah ile beyaz ya da iyi ile kötü ve çöküşlerimizin peşinden gelen yeni başlangıçlar..Hayat parçalarını bizim tasarladığımiz bir puzzle gibi. Aslolan ise bizim bu gerçeğin farkında olup olmayışımiz. İncelemeniz için teşekkürler. Bu güzel incelemeler sayesinde kitaplar hakkında ön bilgi edinmiş oluyorum bu da daha anlamlı bir okumaya dönüşüyor.
Hatta her ruh bilinen sokaklardan gitmeyi değil de aynı insanlar gibi dolambaçlı ve keşfedilmemiş sokaklardan gitmeyi sever de diyebiliriz bir bakıma. :) Yokluk ve varlık arasında gidip gelişimiz de aslında bizim ihtiyari kader meselemizi belirler diyebiliriz. Varlığın farkında olanlar yokluğun, yokluğun farkında olanlar da varlığın özlemini çekebilir, sürekli yeni bir başlangıç edasında olabilmek için.
Bence siz de daha bu kitabı okumadan bu kitabın vermek istediği amacı çoktan edindiniz Elif Hanım, içten ve derin düşünceleriniz için çok teşekkür ederim. :)
Bu kitabı okurken, kitabın adı geçtiğinde aklıma gelen çok sevdiğim Athena'nın bu şarkısı oluyor. Linki görünce senin de kitaba bu şarkıyı yakıştırdığını düşünmüştüm, yanılmamışım :) yine güzel inceleme olmuş, kalemine sağlık :)
Ama cidden sözleriyle de çok uyumlu değil mi? Sadece bana mı böyle geliyor bilmiyorum ama kitap okurken bazı şarkılar resmen temasını oluşturuyor gibi bazı kitapların. Teşekkür ederim İrem. :)
Her seferinde beklentim, beklediğime değiyor.
Kalemin dert görmesin, Oğuz :)
Teşekkür ederim dostum. Beklediğine değiyor olması bir kenara, okuman da benim için ayrı değerli yazılarımı. Senin de yazılara değer veren kalbin dert görmesin.
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Rica ederim Oğuz bey. Anlatılmak istenen manaya odaklanınca her kelime her cümle bir ışık hüzmesi gibi aydınlatıyor insan zihnini. Yeter ki nasıl anlayabileceğimizin farkına varalım. Siz de güzel anlatmışsınız çok teşekkürler.
Çok güzel olmuş ..Yuregine sağlık
Teşekkür ederim Ebru Abla, bir aralar iyi Zweig okurdum...
1 sonraki yanıtı göster
Çok güzel yorumlamışsınız
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.