Biz birer hiçiz. İnsanoğlu bir hiç. Ama nedense kendimizi çok özel hissediyoruz. Kendimizi bir şey zannedip Tanrı'nın gözdesi filan olduğumuzu düşünüyoruz. Çok komik.
Genel fikirlere sahip olduktan günlük meseleler hakkında sağlam ve kesin fikir edindikten sonra karakter bakımından olgunlaşan insan siyasi hayata atılabilir.
BU sefalet dolu günlerde beni korkutan şey, acaba insanların ekonomik yoksullukları ahlakça gerilemeleri ve kaba alışkanlıklar edinmeleri mi; yoksa düşünme kabiliyetlerinin zayıflığı ile kültürsüz oluşları mıydı?