Hiç kimse Filistinlilerin neden ayaklandığını sormuyor. Barış sürecinin tek taraflı kazanç esası üzerine yürütülmeye çalışılması, Filistinlileri 1967 öncesi hatta 1948 öncesi durumu tartışmaya, hatırlatmaya götürmüştür. Edvard Sait son kitabı barış sürecinin sonu isimli kitabında çok kritik iki konuyu gündeme getiriyor. Oslo antlaşmasından bu yana batı Şeria‘ya 200 bin, Kudüs’e 200 bin, yeni Yahudi yerleşimcinin yerleştirildiğini göz önüne alanlar durumun vehametini anlamakta zorlanmazlar. Dünyanın dört bir yanından getirilen Yahudiler hiç görmedikleri, doğup büyümedikleri Filistin’e yerleştirilirken, doğup büyüdükleri topraklardan sürülen 4 milyon Filistinli mültecinin durumundan söz edilmemesi gibi temel sorular barış sürecinin daha fazla işlemeyeceğini göstermektedir. Çatışma denilen şey aslında vaat ile gerçek arasındaki uçuruma karşı gösterilen tepkiden ibarettir. Şartlar, 30 yıldır işgal altında yaşayan halkın tahammül sınırını çoktan açtığını gösteriyor.
Sayfa 287 - YönelişKitabı okudu
·
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.