Ama en kötüsü en gerçeği kalabalıkların için hissedilen o soyut yalnızlıktır. Oraya ait değilsinizdir ama herkeste o masada oturup gülümsersiniz. Gülümseme sahip değildir gerçek değildir. Ofiste kahvenizi yudumlarken cehennemde gibi hisseder ve sürekli saatinize bakarsınız sürekli saate bakmak sürekli oradan kaçma isteğidir. Herkesin içinde saatte çok bakanlar yalnızdır. Herkesin hem fikir olduğu yerde farklı bir düşünceye savunmak yalnızlıktır. Ölecek gibi hissettiğiniz zamanlar olur yeterince delirirseniz ölmüş gibi de hissedebilirsiniz ama hiç doğmamış gibi hissetmek işte bu yalnızlığın son safhasıdır.
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.