Aşk Dediğin Ne ki
Bakarsın bir yıldıza gece yarısı Kederden çatlak dudakların kurur Dökülür damla damla gözünden yaş Göğüs kafesinde çaresizlik durur. Aşk dediğin ne ki
Kocaman bir yalan Gönlünde derin yaralar açan.
Savrulur rüzgârla eski anılar
Kırık dökük bir aşk hikâyesi dikte eder. Dizlerin titrer ayazın soğuğunda Karanlıkta tutsak düşer yüreğin Susuşlarınla kalırsın bir başına.
Öyle bir dünya ki çıkmaz sokaklar Gizlenir gözlerden gerçekler
Sözler yalan olmuş, sevgi yitik
Bir avuç toprakta binlerce yara
Kırgın bir gül gibi solmuş hayatın Meçhul bir yöne akar.
Aşk dediğin ne ki
Kocaman bir yalan
İnsanı hüzünle baş başa bırakan.