Yarım kaldığımızda bizi tamamlayacak birini ararız daima.
.. Bunu bize başka kimse sunamaz ve aksine inanmak, kendimizi tehlikeli bir şekilde aldatmak, girdiğimiz her ilişkiyi nihai başarısızlığa programlamaktır.
.
okuduklarımızdan, izlediklerimizden kanıksadığımız bir yanılgı bu, kendimize ve karşı tarafa yaptığımız en büyük haksızlık! ne münasebet aslında değil mi, kendine sağlayamadığın bütünlüğü bir başkasından beklemek! Bütünlenmek ya da tamamlanmak değil de, olsa olsa anlaşılmak en fazla bekleyebileceğimiz şey ki orasının bile karışık olduğunu düşünüyorum.
Çok hissedilen bir duygu durumu..:) özellikle büyük kayıplardan sonra.. kişiye yükledigğimiz değer de büyükse..farklı durumlar da var tabii.. keşke kendi bütünlüğümüzün farkında olasak ve bu duygu halleri bizden uzak olsa..
Çok Sevgiler 🌹
Bol okumalı ve dinlenmeli pazar olsun 🌈🍫☕
Birkaç yıllık ya da birkaç aylık bir ilişkiden sonra ihtiyacımızın hala giderilmediğini görünce beraber olduğumuz kişileri suçlar, daha ümit vaat eden biriyle arkadaşlık kurarız. Bu hep böyle sürebilir (dizisel poligami), ta ki -bu arada bir partner yaşamımıza hoş boyutlar kalabilse de- her birimizin kendi tamamlanmamızdan sorumlu olduğumuzu kabullenene dek. Bunu bize başka kimse sunamaz ve aksine inanmak, kendimizi tehlikeli bir şekilde aldatmak, girdiğimiz her ilişkiyi nihai başarısızlığa programlamaktır.