Platon’la onları, dünya üstü olanın dünyaya yansıması, Schelling’le sonlu olanda sonsuz olanın tasviri olarak görür. Ya da Kant’la, estetik değerleri başka değer kategorileriyle, iyi ve hoş olanla karşılaştırır ve felsefedeki yerini göstermeye çalışır.