Gönderi

İnsanın birey olarak oluşumunun çeşitli evrelerinde görülen ve içerden (benden, kendi'den) dışa (simgesel alana girmiş olan özneye) yönelen bağın (çemberin) kopuşu, bir bölünme ve yabancılaşma dramıdır. Nitekim çocuğun, singesel düzeye geçişi, aile ve toplum tarafından kabullenişi demektir ve bu, ayna evresinden sonra gelen Oidipus döneminde gerçekleşir kabaca. Oidipus, daha önceki dönemden, yani narkislik üzerinde temellenen ikili ve dolayımsız <yansı döneminden ya da aynasal dönemden> (Lacan'ın çok özel bir terimi olan <spéculaire», <yansısal> ya da aynasal diye çevrilebilir), simgesel döneme, dolayımlı bağlantıya geçiştir ve insanoğlunun kökten ve evrensel bir dönüşümünü dile getirir.
Lacan ÜzerineKitabı okudu
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.