Lacan, sadece hastalar için değil, genellikle normal insanlar ve insanlık için de geçerli bir doğruyu dile getirdiğini düşünerek, simgenin ve imleyenin kişiyi tutsak ettiğini, ezdiğini söyler. Lacan'a göre simgesele boyun eğmek, insanlık için yararlı ama insan için sınırlayıcı ve kısıtlayıcı bir şey olmuştur. Kendisinde merkezsizleşmiş olan insan, kendi kendini beyhude aramanın bilimsiz bir diyalektiğinden başka şey değil. Ben, bu arayışın ortaya çıkardığı, oluşturduğu bir yapı; ama yapıdaki her taş da, insanın özünün taşıdığı hakikatin bir bölümünün kurban edilmesinden başka şey değil. İnsanı hayvandan ayıran simgesel düzen, onun hem yüceliği hem de düşkünlüğü. Buradaki yanılgıyı, insanın kendini aldatışını ve harcayışını ortaya koymak, bunun iç yüzünü göstermek hem psikanalizcinin hem de filozofun görevi.
Lacan ÜzerineKitabı okudu
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.