Yatağımın boşluğu düşündürmüyor beni bu gece. Varlığı, büyüyen bir mutluluk olabilecek birine mektup yazdım az önce. Masanın düzlüğünü kitaplar, kâğıtlar parçalıyor. Masa örtüsünün yeşili, çok durgun, çok sığ bir suyun yeşili.
Ama gene de su. Bir bağ mı kurmağa başlıyorum?
Yağmurları saymak bir çeşit çılgınlık, yani bir çeşit rahatlama olurdu doğrusu... Boş aynalara uzaktan bakmaktan daha rahatlatıcı bir iş.
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.