"Ey Unutuş! Kapat artık pencereni,
Çoktan derinliğine çekmiş deniz beni;
Çıkmaz artık sular altından o dünya.
Bir duman yükselir gibidir kederden,
Macerası çoktan bitmiş o şeylerden.
Amansız gecenle yayıl dört yanıma,
Ey Unutuş! Kurtar bu gamlardan beni..."