Çalıştıra çalıştıra canına okuyorlar insanların. Peki ne uğruna?.. benim hayatımı Nefedof’un fabrikasında mahvoldu. Adamın bir sevgilisi vardı. Kadına altından bir vazo hediye etmişti. İşte benim ömrümün bir bölümü o vazo uğruna harcandı. ... Bir insanın böyle kanını emip posasını bir kenara attıklarında, bunu hiçbir şekilde açıklayamazlar. Ölüme bir itirazım yok, ama zevk için insanlara eziyet edilmesini anlayamıyorum. Bizi niye böyle eziyorlar, bize yapılan eziyet ne için? Zevk için, hayatlarını keyif içinde geçirmeleri için; sevgililerinin her istediğini insanların kanı, canı pahasına satın alabilmeleri için: altınlar, gümüşler, çocuklarına pahalı oyuncaklar alabilmeleri için… Ben daha çok çalışıp servetine servet katmalıyım ki, o, sevgilisinin gönlünü daha hoş tutabilsin. (296)
Sayfa 295Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.