Kayıp bir babanın, kaybedilen bir ülkenin ve bir diktatörün altında kayıp yaşamların öyküsü: Dönüş. Hisham Matar, Pulitzer ödüllü bu metninde Kaddafi rejiminin ondan aldığı babasının izini sürüyor, bir yapbozun parçalarını birleştirircesine ilerleyerek geriye bakıyor. Rejim tarafından kaçırılan babasının ardından yirmi iki yıl sonra ülkesi Libya’ya dönen Matar, bu anlatıda umudu ve umutsuzluğu, varlığı ve yokluğu, kaybı ve kaybın devamında süregiden yaşamı ele alıyor; edebiyatın ve sanatın rehberliğinde çatallı yollar takip ederek sabit olmayan bir değişkeni, geçmişi inşa ediyor “Kaddafi babamı aldığında beni de babamın hücresinden çok daha büyük olmayan bir yere tıkmış oldu. Bir aşağı bir yukarı volta atıp durdum, bir yöne doğru öfkeyle, diğer yöne doğru nefretle, ta ki içimin küçüldüğünü, katılaştığını hissedinceye dek. Ve genç olduğum için, nefret ve öfke de genç bir adama has duygular olduğu için, bendeki bu dönüşümün iyi bir şey olduğunu, bunun ilerleme sayıldığını, canlılık ve kuvvet belirtisi olduğunu düşünerek kendimi kandırdım. yirmili yaşlarımın büyük bir bölümünü böyle geçirdim, ta ki 2002 sonbaharında, babamı kaybedişinden on iki yıl sonra, kendimi Paris’te Pont d’Arcole’ün kenarında, aşağıdaki yemyeşil sulara bakarken bulana kadar.”

DönüşHisham Matar · Siren Yayınları · 088 okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

erva