Türkler tek bir Tanrıya inanmakla beraber bu dinin esasların belirleyen bir kitaptan mahrumdular. Keza onların dinî hayatlarını tanzim eden din adamları da yoktu. Din geleneksel olarak yaşıyordu ve tamamen görgü üzerinden varlığını sürdürüyordu. Belki de bu yüzden başka din ve inançlara karşı peşin hüküm sahibi, dışlayıcı veya düşmanlık gösterici tutumları bilmiyorlardı. Bu anlayış özellikle tebliğci din ve inançların (Müslümanlık, Hristiyanlık, Budizm gibi) Türkler arasına sızmasına ve kolay propaganda yapmasına imkan veriyordu. Oysa kendileri, dinlerini başkalarına anlatmak veya kabul ettirmek kaygısını hiçbir zaman taşımamışlardı. Çünkü Gök Tanrı -ya da gökteki Tanrı-Türklerin milli tanrısıydı. Türklerin siyasal bir kudret olarak görünmesi veya başka toplumların (özellikle Çin'in) hakimiyetine girmesi Tanrı'nın kendilerinin yanında olması veya yüz çevirmesine bağlıydı.
Sayfa 88 - Yeditepe Yayınevi 1. Baskı Ekim 2022Kitabı okudu
·
99 görüntüleme
Ağlamaktan ne çare gelir... şu işe bak
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.