Büyüdün..
Kardeşin artık yan odada değil.
Uzak şehirlerdesiniz.
Annen ve baban yaşlanıyor..
Hep birlikte kahvaltı yapabilmek için bazen aylarca beklemeniz gerekiyor..
Bir daha aynı evde, birlikte yaşayacağınız bir zaman dilimi olmayacak.
"Bir zamanlar herkes evdeydi. Annen yemek yapar, baban televizyon izlerlerdi. Kardeşlerin bir şeylerle uğraşırdı. Ama herkes evdeydi. Çocukluk yatağına uzanıp büyüdüğünü, kendi evine sahip olduğunu hayal ederdin. Büyümeyi isteyip dururdun..
'Herkesin evde olmasının verdiği huzuru' unuturdun.
Bugünümüzü..
Herkesin evde olmasının verdiği huzuru kaçırmayalım.. Çünkü hiçbir günümüzün tekrarı yok..