Unutmamak gerekir ki:
İnsanoğlu aslında her gece ve gündüz, farkında olarak veya olmaksızın, sayısız ölüm sebepleri ile karşı karşıyadır. Ölüm, insanı her an pusuda beklemektedir..
Hz Mevlana mesnevisinde şöyle buyurur;
"Aslında her an, canının bir cüz'ü ölüm hâlindedir. Her an, can verme zamanıdır ve her an, ömrün tükenmektedir."
Sanırım Mahmud Efendi Hazretlerinin (Kuddise Sirruhu) bir kitabında okumuştum. Azrail (Aleyhisselam) başınızın üstünde kon emrini bekliyor. Günde kaç kere yüzünüze bakıyor farkında değilsiniz diye bir yer geçiyordu. İlk okuduğumda çok etkilenmiştim. Biz her ne kadar gafil olsakta takdir olunan zaman için vakit işliyor.
Muhakkak, öyle ki öleceğimizi bile bile yaşamanın adıdır gaflet, lakin ölmeden evvel ölmek gerek o da her kişinin değil er kişinin harcı. Aklımızdan çıkarmamız gereken hususlardan biri de insanı ölümden eceli korur..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.