Uzun zamandır beni bu kadar duygulandıran bir kitap okumamıştım. Kitap, toplumun yosma olarak nitelendirdiği kişilerin de birer birey olduğunu onların da bir benlikleri olduğunu bize hatırlatıyor. Bunu özellikle ana karakter olan Marguerite üzerinden anlatıyor.
Bir şey daha yazmak istiyorum.
"Yosma, fahişe,hayat kadını..." bu kelimelerden birini duyduğunda içinden ya da dışından yargılama durumuna geçenlere şöyle demek isterim: Bize/ size kim bu hakkı verdi?
Eğer kitabı okumayı düşünüyorsanız şimdiden iyi okumalar dilerim.
https://1000kitap.com/bidunyakitapgrubu
