İnsan
İçine bir söz düşen insan bozuluyordu, kırılıyordu, kinleniyordu, bir şey işiten hemen kendinden dışarı çıkıyor, bir bozuk yuva görünce oraya hücum eden karınca gibi bozgunculuğa koşuyordu, azcık övülse gerneşiyor, azcık geri düşse güceniyordu, Belki süt bile daha dayanıklıydı.
Sayfa 324Kitabı okudu
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.