Seni, tanımak ve anlamak istemediler.
Kırılgan ve narin biriydin.
Sadece sevgiye ve sarılmaya hasrettin.
Sen, vardın ama aynı zaman da yoktun.
Gizemliydin, kimse göremiyordu.
Hassas, bir yüreğin vardı.
Nesli tükenmek üzere olan bir Lale gibi.
Oysa ki seni en çok ben tanıyordum,
Ama bu defa sen beni görmüyor ve hissetmiyordun...
Ve ben ölüyordum her gün.
Sessizce ve çaresizce.
Nefesim tükeniyor artık,
Seni hissedemiyorum,
Sessizce,
Soluyorum,
Bir Lale gibi...
S. Ş. 🌷