Düşünen zihinler şu sözleri az kullanırlar: mutlular ve mutsuzlar. Hiç kuşkusuz başka bir dünyanın bekleme odası olan bu dünyada mutlu insan yoktur.
İnsanlar aslında aydınlıktakiler ve karanlıktakiler olarak ikiye ayrılır.
Karanliktakilerin sayısını azaltıp, aydinliktakilerin sayısını çoğaltmak, işte hedef budur. Bu yüzden "Bilgi!" , "Bilim!" Diye bağırıyoruz. Okumayı öğrenmek ışığı yakmaktır; tüm hecelemeler kıvılcımlardır.
Zaten aydınlık demek illaki sevinç anlamına gelmez. Aydınlıkta da acı çekilir; ateşin fazlası yakar. Alev kanadın düşmanıdır. Uçmaya ara vermeden yanmak dâhinin mucizedir.
Bilgilendiginizde ve sevdiğinizde daha fazla acı çekersiniz. Gün gözyaşlarıyla doğarmış aydınlıktakiler en azından karanlıktakiler için ağlarlar
Sayfa 298 - İş Bankası Kültür Yayınları 2.ciltKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.