Beyaz Geceler ve Başkasının Karısı
Bu kitabı okurken farkettim ki ruh halimiz okuduğumuz kitaba mutlaka yansıyor.
Fyodor Dostoyevski kitaplarını genel olarak beğenmişimdir. Okurken gerçekten zevk verirdi bana. Ama bu kitabını sevemedim. Belki çok sıkıldığım bir döneme denk gelmiştir. Karakterler çok uç noktaların karakterleri. Bu kadar da olmaz ya diyeceğim türden. Çok saf (fazlaca saf) ve çok beceriksiz 2 karakter var ve ben bunları okurken iyi ki çevremde böyleleri yok dedim. Umarım yoktur yani.
Okuduğum baskı iki öyküden oluşuyor. Beyaz Geceler ve Başkasının Karısı.
Beyaz Geceler öyküsünde yapayalnız baş kahraman St. Petersburg sokaklarında Nastenka ile tanışır ve ona aşık olur. Nastenka büyükannesiyle yaşamaktadır. Ve bu kapalı yaşamdan kurtulmak için kiracı adamla kaçmayı düşünür. Ona aşık olur ve onu beklerken baş kahramanla tanışır. Tam onların hikayesi mutlu bitecek derken Nastenka onu terkeder. Bu öyküde baş kahramana çok kızmıştım. Bu kadar saf olamazsın ya.
Başkasının Karısı öyküsünde de karısını kıskanan adamın yanlış anlaması ve düştüğü komik durumlar anlatılıyor. Normalde benim bu adamın rezaletleriyle eğlenmem gerekirdi. Ama olmadı çok sıkıldım ve kızdım.
Dostoyevski'nin beğenmediğim bir kitabı oldu.
·
263 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.