Gönderi

Kar körlüğüyle tökezliyorum, her an bir çatlaktan düşecekmiş ya da bir uçuruma adım atıp ellerim tutunacak bir şey -sonsuz düşüşü durduracak bir şey- arayarak havayı döverken ani bir boşluk şoku yaşayacakmış gibi korkuyorum. Derken gölün kıyısına ulaştım, gözlerim yeniden açıldı ve artık mehtabın ışığında titreşen, donmuş kristalleriyle yıldızlar gibi saçılmış buz kırıklarını görüyorum. O yıldızlar ki soğuklukları kubbeli karanlığı yakarak adeta delikler açıyor.
Sayfa 2 - 2. BASIM: ARALIK 2022 - TÜRKİYE İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARI
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.