Bilinmeyen bir ülkede yolculuk ediyorum. Otomobilin dışındaki dünya karla kaplı, tamamen değişmiş; öyle çok kar var ki her taraf derinlere gömülmüş görünüyor. Araba kullanmakla ilgili en çok hoşuma giden şey, mekanik hareketlerin bile kendiliğinden ve genellikle kayda geçmemiş olduğu içsel bir seyir kontrolüne geçmenize izin vermesidir, bu yüzden bazen aniden dışarı bakar ve oraya nasıl geldiğinize dair hiçbir gerçek anınız olmasa da nerede olduğunuzu anında kavrayabilirsiniz. Fakat şimdi kar yüzünden her yer ilk bakışta birbirinin aynı görünse de otomobilin her türlü titreşimine duyarlıyım ve gördüğüm her şeyi yolu gösteren işaretlermiş gibi kayda geçiyorum: tepesine kar yığılmış bir taş duvar, rüzgârda dalgalanan bir gelinlik giyinmiş gibi özgün biçimli bir ağaç, beyazla kaplı yol işaretleri. Ve otomobilin dünyasının dışında insanlar dağlarda kayboluyor, uzak köylerde yollar kapanmış, çiftçiler hayvanlarına zar zor yem alabiliyor. Uçak seferleri iptal olmuş, ülkede hayat felç olmuş. Oğlum eve dönemiyor. Bize havayla ilgili söylemedikleri bir şey var. Ben bunu küresel ısınmaya veriyorum ama sanırım bizden sakladıkları başka şeyler de var. Hem benim anlamadığım şey, dünya ısınırken geçen yaz neden ülkeyi seller götürdü ve neden bu kış üstesinden gelebileceğimizden daha fazla kar yağdı. Fotoğraflarını çekmem için yalvarırmış gibi görünen manzaraları geçip gidiyorum fakat şu anda sonucun ucuz bir takvim için Aralık ayı fotoğrafından başka bir şey olmayacağını biliyorum.
Sayfa 38 - 2. BASIM: ARALIK 2022 - TÜRKİYE İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARI
·
1 artı 1'leme
·61 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.